ابزارها
برای نگهداریِ بن‌سای به ابزارهای بُرشی مانندِ کاردِ لبه تیز، تیغ و قیچیِ باغبانی نیاز است. همچنین به بیلچه، آب پاش و سوهان (برای شکل دهی و صاف کردنِ بخشهای چوبی شده و مُرده درخت) و بنومیل(برای ضدِ عفونی کردنِ بخشهای بریده شده و جلوگیری از بیماریهای قارچی) نیاز است.
آبیاری
بن‌سای نیز مانندِ هر گیاهِ دیگری به یک آبیاریِ کامل و منظم نیاز دارد. به دلیل این که خاستگاه این گیاهان از کشورهای آسیای جنوب شرقی می‌باشد، مانند: چین، تایلند و… آب و هوای مناسب برای گیاه بن‌سای، گرم و مرطوب می‌باشد. پس بهتر است که برگهای بن‌سای را ۱ یا ۲ بار در روز با افشانه خیس شوند. تا رطوبتِ آن تأمین شود. همچنین دمای اتاق هم برای بن‌سای مناسب است. نور مستقیمِ خورشید باعثِ سوختن درختچه بن‌سای می‌شود. نور غیر مستقیم یا نور پشت پرده با حداقل یک متر فاصله برای بن‌سای مناسب می‌باشد. البته برخی گونه‌ها هم وجود دارند که برای فضای بیرون هستند که منظور ما گونه‌های آپارتمانی می‌باشد.
آبیاری باید در تابستان بیشتر و در زمستان کمتر باشد. از آبیاری بیش از حد هم خودداری کنید، چراکه باعثِ فساد و خفگیِ ریشه می‌شود. بهترین زمانِ آبیاریِ بن‌سای بعد از غروب آفتاب می‌باشد. چون آب تا فردا صبح تبخیر نمی‌شود و همچنین نور باعث سوختنِ برگ‌ها نمی‌شود.
خاک
خاکِ بن‌سای معمولاً کوکوپیت می‌باشد که رطوبت را در خود حفظ می‌کند، بنابراین لازم نیست هرروز به ان آب بدهید. هر زمانی که به خاک دست زدید و خشک بود به ان اب بدهید و نباید بگذارید زیاد خشک بماند. معمولاً یک روز در میان و بیش از سه روز نشود.
کوددهی
از آنجا که خاکِ کوکوپیت، یک خاکِ خنثی می‌باشد و عاری از مواد غذایی است، بعد از مدتی گیاه دچار کمبودِ موادِ غذایی می‌شود و برگهای آن شروع به ریزش می‌کند پس باید به بن‌سای کود داد تا مواد غذایی آن تأمین شود. کود بن‌سای موجود در بازار ایران، کریستالون و آهن می‌باشد که برای بامبو و برخی گل و گیاه‌ها نیز می‌توان استفاده کرد؛ که باید یک قاشق چایخوری از آن را در یک لیتر آب حل کرد و هر ۱۵ روز یک بار از ان آب به گیاه بدهید. توجه داشته باشید که نباید هر دو کود را باهم بدهید. اگر از هر دو کود استفاده می‌کنید تقریباً یک هفته بین آن‌ها فاصله بیندازید. باقیماندهٔ آبی که با کود مخلوط شده را دور نریزید و در دفعات بعد استفاده کنید.
این یک نظر آزمایشی است.